Tytuł: Opowiedz mi coś! Układanie opowiadań z dziećmi
Autor: Winfred Kaminski, Bert Gigas
Wydawnictwo: JEDNOŚĆ 2000
Książka prezentuje zabawy dzięki, którym można nauczyć dzieci sztuki opowiadania. Opatrzona jest również wstępem prezentującym sztukę opowiadani.
Nie zgadzam się jednak z autorami, że umiejętność opowiadania nie umiera wśród naszej młodzieży. Kiedy przysłuchuję się rozmowom dzieci, młodzieży a w końcu i samym dorosłym, ubolewam nad niewielkim zasobem słów, nad protezami językowymi i coraz częściej goszczącymi przekleństwami. Tak jakby żadna historia bez tego nie obyłaby się. Któż z nas nie słyszał w trakcie rozmowy - no wiesz, taki ten...A ja mam ochotę wtedy dodać - bez takiego czegoś, z takim czymś.
Umiejętność ciekawego opowiadania to wielki dar, którego można się także nauczyć - ale trzeba zacząć od małego (czym skorupka za młodu...). Wiemy, że nawet w baśniach i legendach jest tak cenna umiejętność, że potrafi ratować życie - "Baśnie z 1001 nocy":)
Opowiadając uczymy także uważnego słuchania. Natomiast słuchając uczymy się jak ciekawie opowiadać. Chyba jednak przede wszystkim tworzymy jakąś niewidoczną więź między opowiadającym i słuchającym. To nie to samo co puszczenie bajki na płycie CD, czy włączenie TV.
W bajkoterapii mówi się o dobroczynnych właściwościach bajek, baśni i opowiadań. Jednak warunek jest taki, że opowiadamy, w ostateczności czytamy, a nie włączamy telewizor i wychodzimy.
Do dziś pamiętam znienawidzone przeze mnie szkolne streszczenia i swoją polonistkę: Proszę to samo, ale w dziesięciu zdaniach! A mi jakoś te dziesięć zdań nigdy nie wychodziło. Bo jak tak można o książce ww 10 zdaniach... Gdzie jej sens? Gdzie jej przesłanie? Jak tu streścić w kilku zdaniach miłość Romea i Julii? I wielu innych...
Książka prezentuje 40 scenariuszy spotkań z opowiadaniem na podstawie różnych tekstów literacki, np. książeczki Janoscha, baśni Grimmów czy Andersena; ale także na podstawie opowiadań wymyślonych przez samych autorów.
Każdy scenariusz to:
- krótki wstęp zawierający wiek dzieci, do których przeznaczona jest zabawa, czas trwania i potrzebne materiały pomocnicze;
- propozycja sposobu opowiadania bajki;
- samą treść opowiadania;
- oraz inne możliwości prowadzenia danej zabawy.
Zabawa, która szczególnie przypadła mi do gustu to zabawa kłębkiem wełny. Zwijamy kilkanaście odcinków różnego koloru włóczki i taki wielokolorowy kłębek dajemy dzieciom. Każdy opowiada tak długo, póki jest dany kolor. Kiedy tylko zaczyna się inny przekazuje kłębek następnemu dziecku.
Metoda nie tylko do wykorzystania z dziećmi i w trakcie opowiadania. Pomysłów na wykorzystanie mam tysiące: odpytywanie na lekcji czy prowadzenie dyskusji. z dziećmi, młodzieżą, dorosłymi.
Książka malutka, tania, ale z tego co mi wiadomo na wyczerpaniu:( Więc albo szybki kurs do księgarni, albo wizyta w bibliotece.
Miłej lektury i zabawy z opowiadaniami:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz